In Niemandsland

Hallo allemaal,
Vanmorgen ben ik eerst naar internet gegaan om de laatste berichten in de krant te lezen. Volgens El Deber was er een accoord getekend en waren de blokkades opgeheven en de bezette gebouwen teruggegeven. Ik daarna dus gelijk mijn tas gepakt en naar het douanekantoor gelopen ( ±40 minuten ).
Daar aangekomen bleek het kantoor inderdaad open. Ik dus gelijk de grens over gepiept. Dit keer dus, in tegenstelling met de dag ervoor, wel met vertrekstempel. Eenmaal in Brazilië moet je nog 6 km. afleggen naar het Braziliaanse douanekantoor. Vorige keer deed ik het per motortaxi, nu per bus. In de bus hoorde ik dat het douanekantoor pas om 14:00 uur weer open zou gaan (lunchpauze).
Ik ben dus naar de rivier gelopen langs prachtige koloniale gebouwen. Ook langs steegjes met rustieke houten gebouwtjes, met een oud negervrouwtje die rustig over het raamkozijn hangt en naar niets bijzonders kijkt. Precies de sfeer zoals je je bij Brazilië voorstelt.
Bij de rivier heb ik in de schaduw van een boom mijn Boliviaanse kip-empanadas opgegeten. Prachtig uitzicht over de rivier: aangemeerde boten, pollen waterhyacint die voorbij drijven, een grote zilverreiger die op zo´n pol staat te vissen, het Braziliaanse achterneefje van de snoek die met zijn kop vlak onder een klein plantje probeert door te gaan voor een pluk wortels daarvan; hopend dat er een ander visje langs komt zwemmen en ook hij van zijn lunch kan gaan genieten.
Toen verder gelopen langs de rivier langs een brug met een roofvogel met een kuif en een hele lange rij aalsgolvers. Toen weer langs die koloniale gebouwen naar het douanekantoor. Daar mijn aankomststempel gekregen.
Toen maar weer even de stad in. In een parkje een gekoelde kokosnoot met een rietje gekocht en leeggeslobbert. Natuurlijk even een foto gemaakt van mezelf met kokosnoot onder een bloeiende boom en met een koloniaal kerkje op de achtergrond. Ja, het is flink afzien dat verlengen van je visum ;) Ik hoop dat de foto gelukt is want het was met mijn mobieltje, mijn camara had ik voor de veiligheid in Montero gelaten.
Na mijn verfrissende kokosnoot weer naar de douane gegaan want die sluit al weer om 16:00 uur. Daar mijn uitreisstempel gekregen en per motortaxi weer naar de Boliviaanse douane gegaan.
Maar de Boliviaanse douane zou de boliviaanse douane niet zijn als ze niet een of andere moeilijkheid verzinnen. Na twee keer slechts 30 dagen te geven, waarna ik in Santa Cruz de overige 60 dagen moest gaan halen, zeiden ze dit keer dat ik niet dezelfde dag terug mocht komen. Ik kreeg dus geen stempel en moet morgen terugkomen voor de stempel dat ik het land in kom. Ik ben dus inmiddels weer in Quijarro, maar officiëel ben ik nog ergens tussen de twee douanekantoren in. Ik ben benieuwd of ik morgen gewoon de 90 dagen krijg waar een Nederlander recht op heeft of dat er weer een nieuw smoesje komt. Of misschien is het kantoor morgen wel weer bezet, je weet maar nooit.
Vannacht slaap ik weer in hetzelfde hotelletje als afgelopen nacht. Morgen ga ik dus proberen mijn stempel te halen om daarna met de trein terug te gaan naar Santa Cruz. Die vertrekt om 12:45 uur hoorde ik net op het station. Andere optie zou de bus zijn om 16:00 uur. Wordt vervolgd...