Opw. 121

De eerste opmerking die ik hoor van bijna alle mensen is momenteel: "He", weer in het land?!" En vervolgens direct erachteraan "En, wanneer ga je weer?" Tsja, ze kennen me blijkbaar, want voor degenen die deze vraag ook op de lippen brandt: Ik ben van plan om begin januari weer terug te gaan. Na een wat moeizame start in Bolivia leken de dingen net lekker te gaan lopen, en nu ben ik weer terug. Ik wil dus graag weer verder bij Mision Timoteo. Maar eerst nog even hier samen met mijn ouders en zussen de feestdagen vieren en mijn saldo weer wat opkrikken.

Ik heb afgelopen dagen bekeken of het rendabel zou zijn om een flatje te kopen en dat te verhuren zodat ik elke maand inkomsten zou hebben. Helaas lijkt dat veel minder interessant dan ik had gehoopt en verwacht. Dus heb ik besloten om mijn tijd hier dan maar te gebruiken om weer als verkoper te werken. Ik heb direct een baantje gevonden en vandaag was mijn eerste werkdag :) Weer bij Enorm Cammeraat, mijn buurman en vroegere werkgever. Aangezien er twee vaste werknemers weg zijn gegaan, en de derde ziek thuis zit, lopen ze momenteel het vuur uit de sloffen. Ze zijn dus erg blij dat ik een maandje bij spring. En ik ben zelf ook erg in mijn nopjes met deze mooie gelegenheid om weer wat geld te verdienen… En het is ook gewoon een heel leuk beroep natuurlijk.

Direct na december hoop ik dan weer richting Bolivia te vertrekken. Misschien is het zelfs wel mogelijk om weer via de VS te vliegen en alsnog de bruiloft mee te maken. Maar eerst vanavond bij mij zus gebak eten, die was gisteren jarig. Dan Sinterklaas, Kerst, Oud en Nieuw. Hmm, het leven is zo slecht nog niet.

In Bolivia is het nu regenseizoen dus de beste tijd om de Leucaena (witte acacia) te zaaien. Maar goed, ook een hele drukke tijd op de boerderij. Het ziet er naar uit dat er weinig gebeurt met het Leacaena-project zolang ik in Nederland ben. Vlak voor vertrek heb ik nog een eerste beginnetje gemaakt met een Leucaena-kwekerij. Dit omdat de resultaten van het direct zaaien nogal tegen vielen. Als het goed is staan er nu zo’n 160 mini-boompjes in zakjes op mijn terugkomst te wachten. Hopelijk vergeten ze geen water te geven.

Verder hebben we in Mision Timoteo Portachuelo een zuivel-cursus gehad. We hebben geleerd om yoghurt en kaas te maken. Dat was heel leuk om te doen. Er werd ook een examen afgenomen en Miguel Angel (één van de opvoeders van het straatkinderhuis) en ik waren de beste studenten (allebei een 10 :)). Er was zelfs nog een officiële uitreiking van certificaten met iemand van de gemeente Portachuelo. Maar het belangrijkste vond ik natuurlijk dat iedereen heel positief was over de smaak en kwaliteit van de yoghurt. Het is de bedoeling dat er de komende tijd meer melkkoeien gekocht gaan worden op de boerderij. De extra melk moet dan worden verwerkt tot yoghurt en kaas en er moet een afzetmarkt voor worden gevonden. Het is het plan dat het opzetten van dit zuivelproject mijn taak gaat worden.

Kortom, ik wil niet te lang wachten voor ik weer terug ga. Hoewel aan de andere kant het werken in de doe-het-zelf zaak ook wel weer leuk is, en de ontmoetingen gisteren in de kerk, en weer gezellig bij mijn familie zijn, … Lastig dat je altijd moet kiezen.