De Slang

De jongens die in Beth El wonen vinden het geweldig om naar het riviertje op het terrein van Mision Timoteo te gaan. Om te zwemmen, of gewoon om wat rond te schooieren. De katapult is iets wat op zo’n tochtje natuurlijk niet mag ontbreken. Zelf ging ik ook wel eens mee op die tochtjes. Na wat instructies van Gerard en wat oefenen kwam ik tot de ontdekking dat je met zo’n ding zonder geleider of vizier, onverwacht nauwkeurig kan schieten.

In de één-na-laatste week hoorde ik dat de jongens van Beth El een slang hadden gedood. Ze hadden hem bij de rivier met een katapult uit de boom geschoten, en toen ie op de grond viel, heeft de hond hem verder af gemaakt. De hond die ook bij het straatkinderhuis woont is namelijk een fanatieke slangendoder. Wel een veilig idee. Hij pakt ze achter de kop beet en schud ze keihard heen en weer tot ze dood zijn. De slang die ze hadden gedood was 2,25 meter zeiden ze.

Aangezien het avond was toen ze het me vertelden, en ze de slang op een donkere plek hadden gegooid, moest ik tot de volgende ochtend wachten tot ik hem kon gaan bekijken. De kinderen wezen me aan waar ze hem gegooid hadden en daar was ie dan: de eerste Boliviaan die langer en slanker was dan ik!!! Niet zo’n imposante verschijning als ik verwacht had bij die lengte (wurgslangen zijn over het algemeen dik, zeker bijv. anaconda’s die ook in die regio voorkomen) maar toch een flinke jongen. Onder belangstellende blikken van de jongens heb ik het leer van de slang gehaald en geprepareerd. Dit doe je door het vel met zout in te wrijven en hem op een plank te spijkeren en in de zon te laten drogen. Toen ik de slang open sneed en vlak bij de kop kwam (of wat daar van over was) vond ik twee langwerpige dingetjes. Ik dacht dat het de gifzakjes waren maar toen ik ze eruit haalde bleken het twee halve achterpootjes te zijn, … waar nog een compleet kikkertje aan vast zat.